Με σκοπό τη συνεχή αναβάθμιση του επιπέδου των παρεχόμενων σπουδών, το ακαδημαϊκό προσωπικό δύναται να λαμβάνει εκπαιδευτικές άδειες σε πανεπιστήμια ή ερευνητικά κέντρα, με πλήρεις ή και προσαυξημένες αποδοχές κατά τρόπο που αναλύεται ακολούθως.

Οργανωτικές δομές

Στην Ανώτατη Εκπαίδευση έχει θεσμοθετηθεί ένα είδος διαρκούς επιμόρφωσης μέσω των εκπαιδευτικών αδειών σε ερευνητικά κέντρα και Πανεπιστήμια.  Δίνεται δηλαδή έμφαση στη διεθνή παρουσία των μελών ΔΕΠ και αυτό έχει να κάνει με την κρίση για εξέλιξη ή εκλογή τους σε συνδυασμό με το συνολικό διδακτικό έργο τους και τη συνολική τους επιστημονική και ερευνητική δραστηριότητα.

Κίνητρα για συμμετοχή σε δραστηριότητες διαρκούς επιμόρφωσης

Σύμφωνα με το νόμο 4009/2011, όπως ισχύει, οι καθηγητές Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΑΕΙ), έχουν δικαίωμα επιστημονικής άδειας με πλήρεις αποδοχές ενός έτους για κάθε 6 έτη υπηρεσίας ή 6 μηνών για κάθε 3 έτη υπηρεσίας. Το δικαίωμα για τη λήψη επιστημονικής άδειας μπορεί να ασκηθεί μόνο μέσα σε τρία χρόνια από τη συμπλήρωση τριετούς υπηρεσίας στο ίδρυμα.  Δεν παραγράφεται το δικαίωμα επιστημονικής άδειας αλλά αθροίζεται με εκείνο της επόμενης εξαετίας ή τριετίας, αν η άδεια δε χορηγηθεί μέσα στο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα. Οι καθηγητές που κατά τη διάρκεια της επιστημονικής τους άδειας στην αλλοδαπή συνεργάζονται χωρίς αμοιβή με ανώτατα εκπαιδευτικά ή άλλα ιδρύματα του εξωτερικού, λαμβάνουν τις πλήρεις αποδοχές τους προσαυξανόμενες κατά 80%. Επιτρέπεται, μετά από έλεγχο νομιμότητας και σκοπιμότητας, η χορήγηση άδειας χωρίς αποδοχές σε καθηγητές του ιδρύματος εφόσον δεν παρεμποδίζεται η ομαλή λειτουργία της Σχολής (νόμος 4186/2013).  Ο συνολικός χρόνος χορήγησης αδειών άνευ αποδοχών σε κάθε καθηγητή δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τρία έτη. Η επιστημονική άδεια δεν χορηγείται σε καθηγητές που απέχουν λιγότερα από τρία έτη από τη συνταξιοδότησή τους.