Szkolnictwo wyższe obejmuje obecnie następujące rodzaje programów kształcenia:
- programy kształcenia w kolegiach (ISCED5) prowadzone przez publiczne kolegia pracowników służb społecznych, które trwają trzy lata i są zaliczane do systemu szkolnictwa wyższego na potrzeby porównań międzynarodowych, ale nie są uznawane za część systemu szkolnictwa wyższego w świetle legislacji krajowej;
- kształcenie specjalistyczne (ISCED5) – odpłatne, prowadzone przez publiczne i niepubliczne uczelnie, trwające nie krócej niż trzy semestry. Program kształcenia specjalistycznego określa efekty uczenia się z uwzględnieniem uniwersalnych charakterystyk pierwszego stopnia określonych w Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji. Program przewiduje zajęcia kształtujące umiejętności praktyczne.
- studia wyższe (ISCED 6-7) prowadzone przez publiczne i niepubliczne uczelnie akademickie i zawodowe, które spełniają następujące wymagania:
- studia pierwszego stopnia (licencjackie lub inżynierskie), trwające co najmniej 6 semestrów i prowadzące do uzyskania tytułu licencjata lub trwające co najmniej 7 semestrów i prowadzące do uzyskania tytułu inżyniera, w zależności od kierunku studiów,
- studia drugiego stopnia (magisterskie) – trwające od 3 do 5 semestrów i prowadzące do uzyskania tytułu magistra lub równorzędnego, w zależności od kierunku studiów,
- jednolite studia magisterskie trwające od 9 do 12 semestrów i prowadzące do uzyskania tego samego tytułu magistra lub równorzędnego jak w przypadku studiów drugiego stopnia; prowadzone na kierunkach określonych w odpowiednich przepisach.,
- kształcenie doktorantów (ISCED 8) trwające od 3 do 4 lat. Uprawnienie do nadawania stopnia doktora w dyscyplinie posiada uczelnia, instytut PAN, instytut badawczy albo instytut międzynarodowy w dyscyplinie, w której posiada kategorię naukową A+, A albo B.
Czas trwania studiów może zależeć od ich formy - studia niestacjonarne mogą trwać dłużej niż odpowiednie studia stacjonarne.
Uczelnie oraz instytucje badawcze prowadzą także studia podyplomowe dla osób legitymujących się dyplomem ukończenia studiów wyższych, trwające od 1 roku do 2 lat. Studia podyplomowe są jednak uważane za element kształcenia dorosłych lub kształcenia ustawicznego.
Zajęcia dydaktyczne w uczelniach przeważnie zaczynają się pierwszego października i kończą się w czerwcu. Rok akademicki jest podzielony na dwa semestry. Poza wakacjami letnimi są jeszcze następujące przerwy w zajęciach: przerwa związana ze Świętami Bożego Narodzenia oraz Świętem Trzech Króli, która trwa 1-2 tygodnie, ferie zimowe w lutym, trwające również 1-2 tygodnie, oraz krótsza przerwa związana ze Świętami Wielkanocnymi.
Szczegóły dotyczące kalendarza akademickiego są określane w poszczególnych uczelniach.
Podstawy prawne
Kolegia
Kolegia pracowników służb społecznych, które są zaliczane do poziomu ISCED 5, działają na podstawie następujących aktów prawnych:
- Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 września 2016 r. w sprawie kolegiów pracowników służb społecznych (Dz.U. 2016 poz. 1543)
- Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z 7 kwietnia 2005 r. w sprawie standardów kształcenia w kolegiach pracowników służb społecznych (Dz.U. 2005 nr 62 poz. 555)
Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 września 2016 r. w sprawie kolegiów pracowników służb społecznych określa szczegółowe zasady i warunki tworzenia, przekształcania i likwidowania kolegiów pracowników służb społecznych, organizację i zasady działania kolegiów, w tym zasady powierzania stanowisk kierowniczych; zasady sprawowania opieki naukowo-dydaktycznej oraz sprawowania nadzoru nad kolegiami; warunki i tryb wydawania oraz wzory druków wydawanych słuchaczom i absolwentom kolegiów, w tym umieszczenie na dyplomach ukończenia kolegiów znaków graficznych informujących o poziomie Polskiej Ramy Kwalifikacji.
Rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z 7 kwietnia 2005 r. w sprawie standardów kształcenia w kolegiach pracowników służb społecznych ustanawia, standardy kształcenia oferowanych w tych kolegiach: czas trwania kształcenia, grupy przedmiotów obowiązujących w ramach minimum programowego oraz ogólne podstawy programowe, a także zakres i czas trwania praktyk studenckich oraz profil absolwenta. Standardy kształcenia stanowią podstawę do przygotowania programów kształcenia w kolegiach.
Szkolnictwo wyższe
Legislacja odnosząca się do szkolnictwa wyższego:
- Artykuł 70 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
- Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. 2018 poz. 1668)
- Ustawa z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. 2018 poz. 1669)
- Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej (Dz.U. 2017 poz. 1530)
- Ustawa z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji (Dz.U. 2016 poz. 64)
- Ustawa z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U. 2016 poz. 65)
- Ustawa z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (Dz.U. 2010 nr 96 poz. 616)
- Ustawa z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Nauki (Dz.U. 2010 nr 96 poz. 617)
Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (PoSWN) skonsolidowała podstawowe regulacje z zakresu szkolnictwa wyższego i nauki, scalając unormowania z zakresu, który w dotychczasowym stanie prawnym wynikał z ustaw: Prawo o szkolnictwie wyższym, o zasadach finansowania nauki, o pożyczkach i kredytach studenckich, o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki. Większość przepisów ustawy weszła w życie 1 października 2018 r, jednak proces pełnego wdrażania PoSWN zakończy się dopiero w 2022 roku.
Ustawa odnosi się zarówno do uczelni publicznych jak i niepublicznych, natomiast nie odnosi się do seminariów duchownych administrowanych przez Kościoły i organizacje wyznaniowe, z wyjątkiem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, chyba że umowa pomiędzy rządem polskim i władzami kościelnymi postanowi inaczej.
Informacje dot. legislacji można również znaleźć w rozdziale 15
Cele
Kształcenie na poziomie szkolnictwa wyższego odbywa się w kolegiach pracowników służb społecznych (poziom ISCED 5), w uczelniach (ISCED 6-8) oraz w jednostkach naukowo-badawczych (tylko ISCED 8).
W ustawie PoSWN z 2018 r. przyjęto następujące założenia:
- obowiązkiem władzy publicznej jest tworzenie optymalnych warunków dla wolności badań naukowych i twórczości artystycznej, wolności nauczania oraz autonomii społeczności akademickiej,
- każdy uczony ponosi odpowiedzialność za jakość i rzetelność prowadzonych badań oraz za wychowanie młodego pokolenia,
- uczelnie oraz inne instytucje badawcze realizują misję o szczególnym znaczeniu dla państwa i narodu: wnoszą kluczowy wkład w innowacyjność gospodarki, przyczyniają się do rozwoju kultury, współkształtują standardy moralne obowiązujące w życiu publicznym.
W tym kontekście misją systemu szkolnictwa wyższego i nauki jest prowadzenie najwyższej jakości kształcenia oraz działalności naukowej, kształtowanie postaw obywatelskich, a także uczestnictwo w rozwoju społecznym oraz tworzeniu gospodarki opartej na innowacjach.
Do podstawowych zadań uczelni akademickich należy: prowadzenie kształcenia na studiach; prowadzenie kształcenia na studiach podyplomowych lub innych form kształcenia; prowadzenie działalności naukowej, świadczenie usług badawczych oraz transfer wiedzy i technologii do gospodarki; prowadzenie kształcenia doktorantów; kształcenie i promowanie kadr uczelni; stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w szkolnictwie wyższym; wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, tradycję narodową, umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka; stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów; upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki i kultury, w tym przez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych, informacyjnych i archiwalnych oraz działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych.
W przypadku uczelni zawodowych wachlarz zadań podstawowych jest podobny, z tym że nie obejmuje prowadzenia działalności naukowej (a co za tym idzie świadczenia usług badawczych i transferu technologii) i kształcenia doktorantów, natomiast obejmuje prowadzenie kształcenia specjalistycznego.
Głównym celem jednostek naukowo-badawczych jest prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej, lecz wiele z nich kształci także przyszłych pracowników nauki poprzez kształcenie doktorantów.
Szczegółowe informacje dotyczące celów kształcenia w kolegiach, studiów wyższych i kształcenia doktorantów przedstawiono poniżej.
Kształcenie w kolegiach
Kształcenie w kolegiach (ISCED 5) przygotowuje słuchaczy do pracy w zawodzie - kolegia pracowników służb społecznych kształcą przyszłych pracowników socjalnych i mogą prowadzić kursy doskonalenia zawodowego w dziedzinie opieki społecznej.
Studia wyższe
Studia wyższe, prowadzone przez uczelnie akademickie i zawodowe, obejmują studia I stopnia (licencjackie lub inżynierskie), II stopnia (magisterskie) oraz jednolite studia magisterskie. Studia I stopnia umożliwiają zdobycie wiedzy i umiejętności w określonej dziedzinie, przygotowując studentów do pracy w konkretnym zawodzie. Absolwenci studiów I stopnia mają wstęp na studia II stopnia. Studia II stopnia oraz jednolite studia magisterskie umożliwiają zdobycie specjalistycznej wiedzy w określonej dziedzinie, przygotowując studentów do kreatywnej pracy w danym zawodzie. Ukończenie studiów II stopnia i jednolitych studiów magisterskich umożliwia podjęcie kształcenia w szkołach doktorskich.
Obecnie jako główne cele polityki edukacyjnej na studiach I i II stopnia należy wskazać:
- Ograniczenie umasowienia studiów, poprzez promowanie odpowiedniej wielkości wskaźnika dostępności dydaktycznej (liczby studentów przypadających na nauczyciela akademickiego)
- Zwiększenie umiędzynarodowienia, poprzez stosowanie odpowiednich bodźców finansowych (algorytm dotacyjny) i rozwiązań instytucjonalnych (powołanie Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej),
- Intensyfikacja działań projakościowych (strumienie finansowania),
- Większe powiązanie oferty edukacyjnej z potrzebami rynku pracy.
Kształcenie doktorantów
Uprawnienie do nadawania stopnia doktora w dyscyplinie posiada uczelnia, instytut PAN, instytut badawczy albo instytut międzynarodowy w dyscyplinie, w której posiada kategorię naukową A+, A albo B.
Kształcenie doktorantów, prowadzone przez szkoły doktorskie w uczelniach akademickich i jednostkach naukowo-badawczych, umożliwiają zdobycie zaawansowanej wiedzy w określonej dziedzinie lub dyscyplinie naukowej i przygotowanie studentów do samodzielnej pracy badawczej oraz twórczej, a także do uzyskania stopnia naukowego doktora. W związku z tym studia te umożliwiają przygotowanie studenta do procedury uzyskania stopnia doktora. Posiadacze stopnia naukowego doktora mogą kontynuować pracę badawczą w celu uzyskania stopnia naukowego doktora habilitowanego, a następnie tytułu naukowego profesora.