Skip to main content
European Commission logo

Eurydice

EACEA National Policies Platform:Eurydice
Zapewnianie jakości kształcenia

Poland

11.Zapewnianie jakości kształcenia

Last update: 17 September 2021

Informacje ogólne

W systemie oświaty, systemie szkolnictwa i sektorze kształcenia dorosłych istnieją odmienne rozwiązania w zakresie zapewniania jakości kształcenia. System oświaty obejmuje nie tylko wychowanie przedszkolne (wczesną opiekę i edukację) i edukację szkolną, ale także kształcenie dorosłych w szkołach dla dorosłych i określonych placówkach oświatowych. Poza systemem edukacji kształcenie dorosłych prowadzą różne podmioty w ramach działalności gospodarczej lub szkoleniowej związanej z rynkiem pracy.

Wczesna opieka i edukacja oraz edukacja szkolna

Zewnętrzne zapewnianie jakości

W systemie oświaty obowiązują jednakowe rozwiązania dla wczesnej opieki i edukacji oraz edukacji szkolnej. Zapewnianie jakości jest wpisane w system nadzoru pedagogicznego, którego głównym mechanizmem zapewniania jakości jest ewaluacja. Ewaluacje przedszkoli, szkół i placówek dotyczą koncepcji pracy, aspektów wychowawczych i edukacyjnych, współpracy między nauczycielami, z rodzicami i środowiskiem lokalnym oraz zarządzania.

Sprawowanie zewnętrznego nadzoru pedagogicznego należy do zadań Ministra Edukacji i Nauki i innych właściwych ministrów nadzorujących określone typy szkół oraz kuratorów oświaty, kierujących kuratoriami – organami władz edukacyjnych, które stanowią jednostkę administracji rządowej na szczeblu województwa. Ewaluacje przedszkoli, szkół i placówek przeprowadzają osoby lub zespoły wyznaczone przez kuratora spośród wizytatorów pracujących w danym kuratorium. Na podstawie wytycznych Ministerstwa w czasie pandemii COVID-19 ewaluacje zewnętrzne są czasowo zawieszane przez kuratoria oświaty.

Zewnętrzne zapewnianie jakości nie obejmuje okresowej oceny indywidualnych nauczycieli. Przedstawiciele organów zewnętrznych (tj. organu prowadzącego przedszkole, szkołę lub placówkę lub organu nadzoru pedagogicznego / kuratora oświaty) uczestniczą natomiast w procedurze awansu zawodowego nauczycieli, którzy ubiegają się o dwa wyższe (spośród łącznie czterech) stopnie awansu. Szczegółowe informacje o awansie przedstawiono w rozdziale 9.2.

Podnoszenie jakości jest również jednym z celów systemu zewnętrznego oceniania uczniów, który obejmuje egzamin ósmoklasisty na zakończenie nauki w szkole podstawowej, egzamin maturalny na zakończenie nauki w szkole średniej oraz egzaminy zawodowe m.in. dla uczniów i absolwentów zawodowych szkół średnich i szkół policealnych. Wyniki tych egzaminów są uwzględniane w ewaluacji zewnętrznej. System oceniania uczniów omówiono bardziej szczegółowo w rozdziałach 5.3 i 6.3.

Wewnętrzne zapewnianie jakości

Wewnętrzne zapewnianie jakości jest wpisane w system nadzoru pedagogicznego, który obejmuje ewaluację jako główny mechanizm. Przepisy dotyczące nadzoru wewnętrznego odnoszą się wyłącznie do sektora publicznego. Nadzór wewnętrzny sprawuje dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki we współpracy z pozostałą kadrą kierowniczą, a w ewaluacji uczestniczą również nauczyciele. Coroczne ewaluacje dotyczą zagadnień, które przedszkole, szkoła lub placówka uznaje za istotne dla swej działalności, a w związku z tym zakres ewaluacji jest różny w poszczególnych latach. Wyniki ewaluacji wewnętrznej uwzględnia się w ewaluacji zewnętrznej. Przepisy czy wytyczne ogólnokrajowe nie wprowadzają zmian w sprawowaniu wewnętrznego nadzoru pedagogicznego w czasie pandemii COVID-19. Decyzje w sprawie zakresu i formy ewaluacji nadal podejmuje dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki.

W ramach wewnętrznego zapewniania jakości istnieją dwie formy oceny nauczycieli. Ocena pracy nie jest obowiązkowa, dotyczy nauczycieli posiadających jeden z trzech wyższych (spośród czterech) stopni awansu i koncentruje się na wykonywaniu ustawowo określonych obowiązków nauczycieli. Ocena dorobku zawodowego stanowi integralną część procedury ubiegania się przez nauczyciela o wyższy stopnień awansu zawodowego (zob. informacje o awansie w rozdziale 9.2) i dotyczy stopnia realizacji planu rozwoju zawodowego, uzgodnionego między nauczycielem i dyrektorem, w okresie pracy poprzedzającym ubieganie się o awans. Oceny w obydwu formach dokonuje dyrektor.

Szkolnictwo wyższe

Zewnętrzne zapewnianie jakości

Przepisy przewidują sześć procesów oceny / ewaluacji. Większość z nich jest obowiązkowa dla danego typu uczelni lub rodzaju studiów / programów. Można je też określić jako procesy akredytacji (choć tego terminu nie używa się w przepisach), ponieważ kończą się wydaniem formalnej decyzji, która pociąga za sobą skutki prawne, warunkując utworzenie lub kontynuację działalności uczelni niepublicznych bądź utworzenie lub kontynuację prowadzenia studiów w uczelniach publicznych i niepublicznych.

Obecnie funkcjonują cztery procesy: wstępna ocena instytucjonalna, ponowna ocena instytucjonalna, wstępna ocena programowa oraz okresowa ocena programowa (choć w przepisach nie używa się terminów ‘wstępna ocena programowa’ ani ‘ocena instytucjonalna’).

Wstępna ocena / akredytacja i ponowna ocena / re-akredytacja instytucjonalna warunkuje wpisanie nowotworzonych uczelni niepublicznych do ewidencji i przedłużenie ważności wpisu, który stanowi zezwolenie na prowadzenie działalności.

Wstępna ocena / akredytacja programowa odnosi się do wydawania pozwoleń na utworzenie studiów pierwszego i drugiego stopnia oraz jednolitych studiów magisterskich na wszystkich kierunkach studiów nowotworzonym uczelniom niepublicznym oraz tym istniejącym uczelniom publicznym i niepublicznym, które nie spełniają ustawowych warunków autonomicznego tworzenia studiów na danym kierunku. Dodatkowa ocena / akredytacja jest wymagana do utworzenia studiów na kierunkach pielęgniarstwo i położnictwo. Istniejące studia pierwszego i drugiego stopnia oraz jednolite studia magisterskie na wszystkich kierunkach, a dodatkowo studia na kierunkach pielęgniarstwo i położnictwo, podlegają obowiązkowej okresowej ocenie / akredytacji programowej.

Decyzje w sprawie wpisu i przedłużenia ważności wpisu do ewidencji uczelni niepublicznych oraz pozwolenia na utworzenie studiów w uczelniach publicznych i niepublicznych wydaje Minister Edukacji i Nauki. Z wyjątkiem określonych ustawowo przypadków Minister wydaje te decyzje i pozwolenia po zasięgnięciu opinii Polskiej Komisji Akredytacyjnej (PKA) o wnioskach złożonych przez uczelnie. PKA wydaje opinie na podstawie recenzji przygotowanych przez swych członków i / lub ekspertów zewnętrznych. W przypadku studiów na kierunkach lekarskim, lekarsko-dentystycznym i farmacji Minister Edukacji i Nauki zasięga również opinii Ministra Zdrowia, a w przypadku kierunków pielęgniarstwo i położnictwo wymagana jest dodatkowo akredytacja przyznawana przez Ministra Zdrowia (zob. niżej).  

Okresowe oceny programowe na wszystkich kierunkach studiów i we wszystkich uczelniach przeprowadza PKA, która podejmuje też decyzje akredytacyjne. W skład zespołów oceniających wchodzą członkowie PKA i jej eksperci zewnętrzni. W przypadku kierunków pielęgniarstwo i położnictwo wstępne i okresowe oceny programowe są dokonywane przez Krajową Radę Akredytacyjną Szkół Pielęgniarek i Położnych (KRASzPiP), a akredytację przyznaje Minister Zdrowia.

Ponadto przepisy przewidują wprowadzenie w nadchodzących latach dwóch nowych procesów: oceny kompleksowej i ewaluacji szkół doktorskich / jakości kształcenia w szkołach doktorskich.

Ocena kompleksowa zostanie wprowadzona na podstawie przepisów, które weszły w życie 1 października 2020 r. Będzie koncentrować się na skuteczności działań danej uczelni w zakresie wewnętrznego zapewniania jakości we wszystkich dziedzinach, w których jest prowadzone kształcenie. Za ten proces odpowiada PKA, a oceny będą przeprowadzane, na wniosek samej uczelni, przez zespół złożony z członków PKA i jej ekspertów zewnętrznych.

Ewaluacja szkół doktorskich / jakości kształcenia w szkołach doktorskich będzie dotyczyć jakości kształcenia doktorantów (nowej formule, która niedawno zastąpiła studia trzeciego stopnia). Szkoły doktorskie funkcjonują od 1 października 2019 r., a zgodnie z przepisami pierwszą ewaluację przeprowadza się po upływie co najmniej 5 lat od dnia rozpoczęcia kształcenia w danej szkole lub wcześniej na wniosek Ministra Edukacji i Nauki. Ewaluacja będzie dokonywana przez Komisję Ewaluacji Nauki (KEN) (utworzony niedawno organ odpowiedzialny za ewaluację działalności naukowej) i jej ekspertów zewnętrznych.  

Szczegółowe rozwiązania w zakresie oceny kompleksowej i ewaluacji jakości kształcenia w szkołach doktorskich są obecnie opracowywane. W związku z tym w rozdziałach dotyczących organów odpowiedzialnych i podejść przedstawiono informacje o tych dwóch procesach, które są obecnie dostępne.

W szkolnictwie wyższym funkcjonuje także kilka środowiskowych komisji akredytacyjnych, tworzonych samodzielnie przez środowisko akademickie od lat 90., które dokonują ewaluacji programowych na podstawie wniosków dobrowolnie składanych przez uczelnie. Komisje te nie działają na podstawie przepisów ogólnokrajowych, a ich decyzje akredytacyjne nie pociągają za sobą skutków prawnych. Część komisji zawiesiła lub ograniczyła swą działalność w ostatnich dekadach w związku z obowiązkową akredytacją PKA. Z tych względów wspomniano o nich jedynie na początku rozdziału 11.2 (wraz z linkami do stron internetowych poszczególnych komisji).

Wewnętrzne zapewnianie jakości

Przepisy nie określają szczegółowo zakresu czy elementów wewnętrznego zapewniania jakości, a jedynie ogólne zasady dotyczące jakości programów i okresowej oceny nauczycieli akademickich. Szczegółowe rozwiązania określają regulacje wewnętrzne uczelni. Wewnętrzne zapewnianie jakości jest uwzględniane w zewnętrznej ocenie / akredytacji przez PKA i KRASzPiP. 

Kształcenie dorosłych

W szkołach dla dorosłych i placówkach kształcących dorosłych w formach pozaszkolnych, które funkcjonują w ramach systemu oświaty, obowiązują takie same rozwiązania w zakresie zewnętrznego i wewnętrznego zapewniania jakości jak w sektorze edukacji szkolnej dla dzieci i młodzieży (zob. wyżej). W przypadku podmiotów, które prowadzą kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych poza systemem oświaty, w ramach działalności gospodarczej lub szkoleniowej na rzecz rynku pracy, przepisy prawne nie regulują kwestii zapewniania jakości.

Zarówno placówki systemu oświaty, jak i podmioty działające poza systemem oświaty, które kształcą dorosłych w formach pozaszkolnych, mogą ubiegać się dobrowolnie o akredytację kuratora oświaty. Akredytacja dotyczy danej formy kształcenia ustawicznego i potwierdza, że placówka czy podmiot spełnia określone wymogi i zapewnia wysoką jakość kształcenia. Ocenę przeprowadza zespół powołany przez kuratora, w którego skład wchodzą przedstawiciele kuratora oświaty, wojewódzkiego lub powiatowego urzędu pracy i organizacji pracodawców oraz, na wniosek zespołu, specjalista w danej dziedzinie wiedzy.  Decyzję akredytacyjną podejmuje kurator oświaty.

Przepisy prawne

Uwaga: W styczniu 2021 r. Ministerstwo Edukacji Narodowej i Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego zostały połączone w Ministerstwo Edukacji i Nauki. W związku z tym rozporządzenia wydane wcześniej są obecnie nowelizowane rozporządzeniami Ministra Edukacji i Nauki.

Wczesna opieka i edukacja oraz edukacja szkolna

Szkolnictwo wyższe

Kształcenie dorosłych

Szkoły dla dorosłych oraz placówki kształcące dorosłych, które funkcjonują w ramach systemu oświaty, podlegają przepisom obowiązującym w systemie oświaty – zob. wyżej.